Desktop enviroment — աշխատանքային սեղանի միջավայր։

Window manager — պատուհանների ղեկավար։

կարծում եմ վատ թարգմանութիւն չի, ինչքան ման եկայ, չգտայ համացանցում, ասեցի մի բան մոգոնեմ, որ մարդկանց հետ խօսելուց գրուելուց աւելի շատ հայերէն օգտագործենք քան այլ լեզուներ (։

Պատասխանել մեյլով

ցանկացած մարդու, ցանկացած բանի համար մոտիւացիան շատ լաւ բան է, օրինակ Լինուսը մոտիւացուել էր Սթոլմանի խօսքերով, երբ եկել էր իրենց համալսարան, եւ հենց դրա համար էլ «ազատեց» իր Լինուքս միջուկը։

գովաբանութիւնն ու վատաբանութիւնը սակայն, շատ քչերն են կապում մոտիւացիայի հետ, չնայած այն ուղիղ կապ ունի, բայց ամէն մարդու մօտ այլ ձեւ է։

օրինակ շատ կինօներում տեսնում են, ասենք, երբ մասթերը/սենսեյը ասում է աշակերտին «այո այո, դու կարող ես, մտածի՛ր, անկախացրո՛ւ քեզ եւ կարող ես այն անել»։ եւ անում է։

միւս կողմից կայ վատաբանութեան մոտիւը, որը, ճիշտն ասած, իմ ամենասիրածն է ։Պ օրինակ երբ կինոյի մէջ ասեն բարձր տեղից թռնելու են, մէկ էլ ինչ-որ մէկը վախենում է, միւսը, ով արդէն թռել է, ասում է այն վախկոտին «օհհ դու վախկոտի մէկը, jump now you pussy!» ու ինքը զուտ ապացուցելու համար, որ ինքը վախկոտ/pussy չի, թռնում է ։Պ

այ ինձ մօտ այդ երկրորդն է։ օրինակ երբ ես օգտագործում էի ԳՆՈւ/Լինուքս, ընկերներիս մեծ մասի համար ես ԳՆՈւ/Լինուքսի աստուած էի ։Պ երեւի հենց դրա համար էլ նոր բաներ շատ քիչ էի փորձում, մնում էի երկար ժամանակ Դեբեանի հետ։ ինչեւէ։

յետոյ մէկի հետ ծանօթացայ, ով կամայ կամ ակամայ ինձ վատաբանում էր, ասենք «դու էդքան չկաս, պէտք է աւելին անես/սովորես/փորձես, որ լինես, որ կարողանան նաեւ ուրիշները քեզ լուրջ ընդունել» եւ այլն։ սա սկզբում ծանր էի տանում, բան, բա ո՞նց կը լինի, բոլորը ինձ գովում են, մի հոգի էնքան էր կծում վատաբանում։

յետոյ երբ անցան շաբաթներ, ես հասկացայ, որ այն շատ լաւ էր ինձ համար ։Պ ամէն անգամ երբ վատ բան էր ասում, ես հակառակը ապացուցելու համար սկսում էի աւելին անել, ասենք մի ծրագրաւորման լեզուի մէջ խորանալ, մի նոր ԳՆՈւ/Լինուքսի բաշխում օգտագործել, աւելին՝ անգամ նորը ստեղծելու մասին մտածել ։Պ

յետոյ հասկացայ, որ այն ոչ միայն ինձանից է կախուած, այլ նաեւ դիմացինից, օրինակ ասենք, եթէ իմ ընկերուհին ինձ վատաբանի, ես ոչ թէ միայն առաջ չեմ գնայ, այլ նաեւ հետ, իսկ ասենք եթէ Արմէնը վատաբանի կամ գովաբանի՝ մէկ է ։Պ

այսինքն այն նաեւ կախուած է արտաքին ճնշողից, դեռ իր կարծիքը մի կողմ դրած։

հիմայ այստեղից էլ մի հետաքրքիր հարց՝ ինչպէ՞ս իմանալ, թէ այս մարդը որ ձեւով է մոտիւանում, գովաբանելո՞վ, թէ՞ վատաբանելով։

օրինակ եթէ ես ունեմ մի խումբ ուսանողներ, կամ ինչու օրինակ, հենց այդպէս էլ կայ ։Պ մօտ 6 ամիս աշխատանքից յետոյ, ես նոր եմ հասկանում, թէ ով ինչպէս է մոտիւանում, մէկ-մէկ դա ուշ է լինում, մէկ մէկ էլ ճիշտ վերջին սակայն ճիշտ պահին, ասենք քննութիւնների ժամանակ։

ու այնպէս է ստացւում, որ այն աշակերտը (ուսանող բառը չեմ սիրում), ումից սպասում էի բարձր գնահատական, տուեալ դէպքում՝ սիրուն քոնֆիգրեյշն ըպաչիի, իջաբերդի, պրոսոդիի եւ լուա լեզուով սկրիպների, կոպիտ ասած՝ քաքմէջ է անում, իսկ ում որ վատաբանել եմ՝ բա սենց ո՞նց կը լինի, ո՞նց կարաս քոնֆիգը փոխել ու մոռանալ քոմենթը ջնջելու մասին, կամ սխալ ձեւը սերվիսը ռեստարտ անել՝ յանկարծ այնքան լաւ է գրում, որ ինչքան ուզում խփում է, եւ բոլորին անցնում է։

բայց ուշ է, վերջին պահն էր, մի քանի շաբաթ էր մնացել։ պէտք է մի բան անել, եւ շուտ իմանալ, մի ձեւ իմանալ, ախր իրենք էլ հո Xfce մուկ չէ՞ն, որ իրենց վրայ փորձարկումներ անեմ։ ափսոս մանկավարժ էլ չեմ, չնայած ինչ իմանաս, մի գուցէ մանկավարժներն էլ չգիտեն սրա մասին ։Պ

հմմ։ պէտք է կարողանալ մարդկանց մոտիւացնել, որ լաւ բաներ անեն, ասենք ազատԾԱ գրեն, ասենք լաւ բիզնես վարեն, ոչ թէ քոփի-փեյսթ՝ առնել-ծախել։

հա մէկ էլ նշեմ. տարած մարդկանց մէջ ամենաթոյն մոտիւացիան դա մրցակցութիւնն է, ասենք «բա տես է ինչ թոյն ազատԾԱ եմ գրել», ու միւսն էլ է արդէն ցանկանում գրել, որ թոյն բան անի։

միւս կողմից, շատ վատ է որ միջավայրը հեռացնում է մոտիւները։ օրինակ. երբ ասում եմ թէ ուզում եմ wiki.programming.am նման կայք բացեմ, մտնենք ծրագրաւորողներով գրենք, սկսնակները կարդան, մենք էլ իրարից սովորենք, կամ երբ ասում եմ եկէք Վիքիյով երգապահարան բացենք, որտեղ լինի երգերի բառերը եւ այլն, բոլորը մի անգամից «աաա լաւ էլի, ում ա պէտք, ուֆֆ սուս մնա՛ հա, յանի հազիւ էիր քեզ հասցնում մի հատ էլ սերվեր պահես տենց անկապ բաների համար», կամ ասում եմ «ուզում եմ նեյթիւ գիթառ տիւներ գրեմ» սկսում են «հա բայց ինչի՞, թոյն կայքեր կան որ անում են, առանց նոր ծրագրերի»։

ու այդքան դու ուրախ բան, մէկ էլ մի անգամից՝ ՇըՐըԽ, կոտրւում է ամէն բան մէջդ, ու շատ շատ նստես ու բլոգես դրա մասին, որ մարդիկ իմանան թէ ինչ քխ են (այս քխ վատաբանութիւնը կապ չունի մոտիւացնելու մասին, չնայած եթէ այս քանի տողը մոտիւացնի ու մարդիկ սկսեն իրար արժէք տալ, երեւի թէ աշխարհը մի քիչ առաջ կը գնայ)։

ու ամենակարեւոր բանը, երբ մէկը ուրախ է լինում, մոտիւացուած, մի՛ կոտրէք իրան, մի գուցէ ինքը լինի յաջորդ բիլլ գեյթսը Ռիչարդ Սթոլմենը։

ես էլ ձեզ եմ շատ սիրում։ տենց։

Պատասխանել մեյլով

Իրականում ֆեյսբուքը ոչ թէ սպանեց բլոգը, այլ ապակենտրոնացումը։ ասենք եթէ ես գրում եմ Պինգունաշէն.ամ-ում, Կարէնը գրում է Կենդանի Մատեանում, Վահէն գրում է Թամբլրում, այսօր շատերը գրում խօսում են ֆեյսբուքում (։

բայց ես ուզում եմ հասկանալ թէ ինչպէս պատահեց, որ նոյն ինքը՝ Զաքըրբըրգը, ով խմած ժամանակ հաք անելիս իր բլոգում էր գրում, ստեղծեց եւ մի հատ էլ կարողացաւ լաւ ճնշում անել բլոգների վրայ։ ի՞նչը իրեն դուր չէր գալիս, թէ՞ ուղղակի փողն է դուրս գալիս։ բայց ինքը նաեւ գրել էր որ դէմ է փողին, դրա համար է երկար ժամանակ ՖԲում չկար գովազդներ։ հմմ։

ինչեւէ, ընկերներիցս ովքեր որ անցել են ազատ հարթակներ՝ բլոգ, Ջաբեր, մեյլ, բոլորն էլ շատ շնորհակալ են, որ տեղեկացրել եմ։ այսինքն մարդիկ ոչ թէ գժուում են ֆեյսբուքի համար, այլ ուղղակի այլ բանից տեղեակ չեն, դէ հիմայ ինչ հիւրասիրում ես, այն էլ վերցնելու են։

պէտք է մի ձեւ պրոպագանդել ճիշտը՝ ապակենտրոնացումը։ թէ չէ R.I.P. Internet (տես internet.rip)

Պատասխանել մեյլով

Ինչ-ինչ պատճառներով երկար ժամանակ օգտագործում էի Mate (կարդացւում է Մատտէ, կամ Մաթթէ), արդէն 2 օր է հետ եմ գնացել windowmaker։ աչքերս հանգստացան, կարողանում եմ հանգիստ գործ անել, էլ խնդիր չի լինում որ ասենք GTK3-ի համար նախատեսուած ծրագիրը աշխատեցնելու, թէ չէ մաթթէն, լինելով GTK2, չէր կարողանում նորմալ ցոյց տալ GTK3ի ծրագրերը։ տենց։

եւ ես հասկացայ, որ ամէն ինչ պէտք է ձեռքով արուի, եւ ՕՀ-ն հաւաքելը, ինչպէս Արչ-ում, Ջենթուույում եւ Ֆանթուույում, եւ Desktop Enviroment-ներում։ կեանքում չկարողացայ յարմարուել Gnome3֊ի կամ KDE֊ի ։Ճ մէկ էլ շատ եմ սիրում OpenBox֊ը

Պատասխանել մեյլով

Ի՞նչ անել, որ մնալ մինչեւ առաւօտուայ հինգ անց կէս արթուն, ու գրել մի գրառում որ քանի շաբաթ է ուզում ես գրել. ուտել նարինջ եւ խմել երկու բաժակ սուրճ (։ լաւ անցնեմ բուն թեմային։

Շատերը ինձ գիտեն որպէս Սիրիահայ, լաւ, իրականում բոլորը ինձ գիտեն ոչ իմ ինչ/ով լինելու համար, այլ աւելի շատ քանի որ ես Սուրիահայ եմ (։ չնայած շա՜տ քչերը գիտեն, որ իրականում Հայաստանում եմ ծնուել, յետոյ մօտ 2 տարեկանում գնացել ենք Սիրիայ )) բայց այսօր իմ մասին չեմ գրելու (։

Սիրիայում, իհարկէ, խօսում էինք Արաբերէն, էինք՝ երկրի ժողովրդի մասին է խօսքը, թէ չէ հայերս, իհարկէ, ի տարբերութիւն եւրոպայի եւ ռուսաստանի սփիւռքին՝ ամէն տեղ խօսում ենք հայերէն։

Սիրիայում արաբ ընկերներ շատ չեմ ունեցել, բայց շփուել եմ շատ, արաբերէնս էլ շատ լաւ է, բայց իմ ամբողջ աշխարհայեացքը փոխուեց արաբների մասին երբ ես եկայ Եւրոպա։

Սիրիայում իմ բոլոր ոչ-հայ ընկերներին ասում էի արաբ, դէ հիմայ արաբերէն ենք խօսում, չէ՞, ասում եմ արաբ։ երբ եկայ Եւրոպա, ոչ մէկ միւսին արաբ չէր ասում, չէ, մոռացանք դա, էլ արաբ ազգ չկայ ժողովուրդ։

ընկերոջս հարցնում եմ «Ձեր հանրակացարանում արաբներ կա՞ն», «այսի՞նքն արաբ, հա, արաբախօսներ կան, Սիրիացի, Եգիպտացի, ու ոնց որ Պաղեստինցի»։

կը ներէք բայց պէտք է ասեմ՝ ես էշացել էի ։) բոլորը նոյն ազգն են ախր՝ արաբ են, բայց ընդամէնը քաղաքական բաժանումի պատճառով, այսօր մէկը միւսին ասում է Սիրիացի, Լիբանանցի, Սաուդիացի։

հիմայ մենք էլ ասում ենք մասիվցի, կամ բանգլադեշցի, Սփիւռքահայերս շատ լաւ գիտեն թէ ասենք ով է Սասունցի, Վանեցի, Ալաշկերտցի եւ այլն ։Ճ բայց սա զուտ տարածքային բաժանումներ են, բայց բոլորս էլ գիտենք, չէ՞, որ մենք ազգութեամբ Հայ ենք։ իսկ իրենց՝ արաբների մօտ դա վերացել է։

Ովքեր չգիտեն արաբների մասին, ուրեմն համաշխարհային առաջին պատերազմի ժամանակ, բաժանուեցին քաղաքական մասերի, յետոյ երկրորդ պատերազմից յետոյ մեծ մասը ստացաւ անկախութիւն, իհարկէ ցոյցեր կազմակերպելով եւ երթեր անելով զինեալ պայքարով։ Օրինակ Սիրիան, Լիբանանը, եւ այլն։

փաստօրէն 100 տարում, իրենք արդէն մոռացել են իրենց ազգութիւնը։ դեռ աւելի վատն էլ կայ. Եւրոպացիք տարբեր ազգեր են՝ իտալացի, իսպանացի, գերմանացի, բոլորն էլ տարբեր են, բայց հանգիստ մտնում են իրար երկիր, անգամ վիզա պէտք չէ, ոչ մէկ բան պէտք չէ։ իսկ Արաբական երկրներում, պէտք է գնալ եւ ստանալ վիզա։ միայն 2 երկրներ կան որ կարող են մարդիկ գնալ գալ, առանց անձնագրի նոյնիսկ, ուղղակի սոցքարդով, դրանք Սիրիան ու Լիբանան էին։

այսինքն՝ արաբը, Սիրիայի քաղաքացին, եւ արաբը, լիբիայի քաղաքացին, իրար երկրներ գնալու համար պէտք է քաղաքական որոշումով գնան, վիզայով։

Իսկ արաբերէ՞նը, դա էլ է փաստօրէն վտանգի տակ, դէ մենք ունենք չունեն, մի հատ հայերէն վիկիպեդիա ունենք, բնական է մի հատ էլ պէտք է լինի Արաբերէն, չէ՞։ բա չէ, երկու հատ կայ, մէկը արաբերէն վիկին է, միւսը Եգիպտերէն։ ձեռ է՞ք առնում, նոյն լեզուն ա, բայց չէ, մի հատ պէտք է իրենց «բարբառով» լինի։

կարճ ասած՝ ահա թէ ինչու պէտք է մարդիկ հասկանան թէ ԼՂՀ-ն դա նոյն Հայաստանն է, թէ չէ մի 40 տարի յետոյ իմ թոռնիկը կը գնայ մեր հարեւան պետութիւն երեւի վիզայով, ինչու չէ նաեւ, գնայ դեսպանատուն, հարցնեն՝ բա ղարաբաղցի բարեկամից հրաւէր ունէ՞ք (։

մի քիչ խառն եմ գրել, կը ներէք։ ուղղակի ցաւում եմ, ցաւում եմ թէ ինչպէս է ԱՄՆ՞-ը քաղաքականութիւնը բաժանում ազգերին, յետոյ էլ խօսում միասնութիւնից։ ստիպում որ իրար քրֆեն, մէկի լրատուականը ծախուի միւսին, իրար վրայ հաքերային հարցակումներ անեն, ասեն «բա ես սիրիացի եմ, դու սաուդիացի», երբ բոլորը մօտ 5000 տարի արաբ են եղել ու կան, արաբերէն են խօսում բոլորով, բայց 100 տարեկան չեղած երկրով արդէն մոռանում իրենց ինքնութեան մասին։

ցաւոտ բայց տենց։

Պատասխանել մեյլով

Ես այնպիսի ընկերներ ունեմ, ովքեր կը բռնեն ինձ բոլոր սոցցանցերով ման կը գան, բայց մի հատ մեյլ չեն գրի։

Պատասխանել մեյլով

Մօտ երկու օր ջմեյլով բզբզեցի, ու հետաքրքիր բան բացայայտեցի.

Ուրեմն եթէ մեյլ ենք ուղարկում simon@haymail.am֊ին, ապա բնականաբար մեյլը գնում է, յետոյ այդ simon@haymail.am-ին ադդ է անում որպէս չաթ անուն (Ջաբեր հաշիւ)։

ուրեմն ամիսներ առաջ, ընկերս՝ Վահէն, կարծում էր թէ antranigv@spyurk.am֊ը իմ մեյլն է, քանի որ ես դա օգտագործում էի ջաբերի համար (դեռ հիմայ էլ է դա), իր ջմեյլով ինձ մեյլ է ուղարկում, մէկ էլ տեսնեմ որ Վահէն իր ջմեյլով ինձ ադդ է արել ջաբերում ։ՃՃ

փաստօրէն իր ուղարկած մեյլը կորաւ, քանի որ antranigv@spyurk.am հասցէով մեյլ չկայ, բայց առանց իմանալու ինձ ադդ է արել իր ջմեյլից ։ՃՃ

հմմ, ուրեմն եթէ ես ունենամ ե՛ւ ջաբեր, ե՛ւ մեյլ հասէ antranig@pingvinashen.am հասցէով, ապա ամէն մէկը ով ինձ նամակ է գրում ջմեյլով, ինձ նաեւ աւելացնում է չաթում (։

Պատասխանել մեյլով

Hidden backdoor API to root privileges in Apple OS X.

Նոր բագ ՕՍ Իքսում, որը թոյլ է տալիս տիրանալ Մակ-ին։ ահա, կարելի է անցնել ԳՆՈւ/Լինուքսի, քանի որ համայնքին միշտ էլ հետաքրքիր է համայնքի վիճակը 😉

առաջարկում եմ Elementary OS քշել Մակերի վրայ (։

Պատասխանել մեյլով