Մի քանի օր առաջ Արման Հայրապետյանը գրել էր իր դիմագրքում Թումանեանի այգու խաղավայրի հայհոյանքներու մասին։
Այսօր ես ու Լիլիթ Առաքելյանը (որի հետ առաջին անգամ երեկ եմ շփուել Spyurk.am կայքի միջոցով, ու այսօր առաջին անգամ տեսնուեցինք) գնացինք ու ներկեցինք այդ ոչ բարոյական բառերը երեխաների խաղավայրից։
Ուրեմն
Շնորհակալութիւն եմ յայտնում.
- Աւագ եղբօրս Արմանին, ով այս հարցը բարձրացրեց
- Լիլիթին, որ միացաւ ինձ
- Արմանե տուրիստական ընկերութեանը, որ մեզ ներկ յատկացրեց
- Այն մարդկանց, որ մեզ աջակցեցին
Յարգելի նկարիչներ
Մի օր դուք էլ եք ծնող դառնալու, ու վստահ եմ, թէ չէք ցանկանայ, որ Ձեր երեխան այդպիսի բաներ կարդայ։
Յ.գ.
Երբ ես ու Լիլիթը նստած հաց էինք ուտում, մեզ մօտեցան երկու հոգի, մէկը մի քիչ տարիքով էր.
— Բարեւ երեխեք ջան։
— Բարեւ Ձեզ։
— Էս ի՞նչ եք ներկում…
— Ըըը… դէ… մեզ հասաւ լուրը էս հայհոյանքների մասին, ապա որոշեցինք գալ ու ներկել։
— Հա՛, ապրեք, մենք էլ հենց իրանց ենք ման գալիս էս քանի օր ա։
Այստեղ իմացայ, որ ինքը պահակն է։
— Դե լաւ մնացեք երեխեք ջան, յաջողութիւն։
— Ցտեսութիւն։
Մի չորս-հինգ մետր հեռացան, ու ընկերոջն է ասում.
Տե՛ս, լաւն էլ կայ։
Ու ասանկ բաներ։