Զրուցում են 2 որդ գոմաղբի միջից.
— Պապ, էն ծառից կախուած խնձորի մէջ որդեր չէ՞ն։
— Որդեր են։
— Մենք էլ կարող ե՞նք խնձորի մէջ ապրել։
— Կարող ենք։
— Բա ինչո՞ւ ենք էստեղ։
— Որովհետեւ սա մեր հայրենիքն է։
Ասանկ բաներ։
Ամսական պահոցներ՝ Նոյեմբերի 2014
ֆրեյմները հանելու մասին
Քանի որ վերջերս MPlayer-ի եւ «պարզ սակայն ճշմարիտ»-ի մասին էի խօսել, ցանկանում եմ արագի մէջ բանման ցուցադրեմ որը անում եմ տերմինալով տենց արագի մէջ ։Ճ
նախ սա ենք քաշում, սենց՝
$ youtube-dl https://www.youtube.com/watch?v=jBQdfcLhts8
Քաշեց։ Հիմայ եթէ ուզում եմ դիտել, սենց՝
ու հիմայ ինձ պէտք էր ուղղակի որ էս Վիդեոյից մի քանի մաս բաժանեմ ֆրեյմների ։Ճ որ կարողանամ սիրուն նկարներ ունենալ Jolla Tablet֊ից ։Ճ
Սկզբում մտածում էի թէ պէտք է s-ն սեղմած պահեմ, վերջում պարզուես որ, այն մասը որի ինձ պէտք է, կարող եմ ասենք էդ պահին սեղմել S (արդէն մեծատառ՝ Shift-ը պահելով) ու ինքը գործը կ’անի ։Ճ
Գրում եմ.
$ mplayer -vf screenshot 'Jolla Tablet. We make it. You make it yours.-jBQdfcLhts8.mp4'
բացատրութիւն. «-vf screenshot»-ը ակտիւացնում է էկրանահանելու ֆունկցիան։
Հիմա եթէ նայելոց հասնում եմ իմ ուզած մասը, ուղղակի սեղմում եմ փոքրատառ «s» որպէսզի այդ վայրկեանը էկրանահանի, կամ էլ մեծատառ «S» որպէսզի արդէն սկսի ամէն մի ֆրեյմ էկրանահանել ։Ճ պէտք է կրկին անգամ սեղմենք «S» որ կանգնի էկրանահանելուց ։Ճ
Օրինակ ես մոռացայ ու վերջում նայում եմ թէ.
[antranigv@SAL9000 Jolla-Tablet]$ du -h .
4.8G
😀 մամա՜ մօտ 5ԳԲ ։Ճ
ու սա էլ սիրունիկ նկար-մկար ։Ճ
Ասածս ինչ ա՝ ուղղակի մտածել է պէտք ։Ճ ոչ թէ Վինդոզացման գնալ կոճակներ սեղմել 😉
ու տենց (։
Ասք արտայայտուելու մասին
Լինում են, չէ՞, դէպքեր, որ ասենք՝ մարդ չի կարողանում արտայայտուի։
Ես դրա համար շատ լաւ լուծում եմ գտել, լաւ, գոնէ ինձ համար։ Մի շատ փիս բնաւորութիւն ունեմ չաթուելուց. Երկար բարակ գրում եմ, միտքս գրում եմ ինչպէս որ կայ, ասենք՝ փիդջինի գրելու տեղը լցւում է (ու ինձ մօտ ես դիֆոլթից աւելացրել եմ մի քանի տող), իսկ վերջում՝ Ctrl + A ապա ← A.K.A սպանում եմ ինձ նամակս
Ժամանակին մի հատ Talk անունով ծրագիր կար, ինքը չաթուելու համար էր, բայց ոչ թէ պէտք է գրես քո նամակը ու յետոյ սեղմես ⏎ , այլ՝ ինչ մուտքագրում ես ինքը միւսի մօտ ցոյց է տալիս։
Մի պահ պատկերացրէք դա։ Դա նման է որ դիմացի մարդու ուղեղը կարդաս, անգամ սիրտը։ Դա նման է նրան, որ, ասենք՝ եթէ մէկը Ձեզ ասի գրի ես սիրում եմ քեզ, ու դուք էլ էդ մարդուն էք սիրում, բայց չէք կարողանում պատասխանել, ոնց որ շոքի մէջ լինէք, բայց գրում էք չաթում Ախր ես էլ քե՜զ, ու յանկարծ ↲ սեղմելու տեղ սեղմում եւ պահում էք ← կոճակը… ուշ է… ինքը արդէն տեսաւ։ Ինքը անգամ տեսաւ որ ջնջում էք։ Ինքը արդէն վիրաւորուեց։
Ինչո՞ւ ենք բարդացնում մեր զգացումները, չեմ հասկանում, ճիշտն ասած՝ էս նոյն հարցը ինքս ինձ եմ տալիս, ու մէկ է՝ չեմ հասկանում։
Կարօտե՞լ ես՝ զանգիր։
Սիրում ես՝ ասա։
Ու եկէք այսուհետ Անդրանիկութիւն անկապութիւն չանենք, այլ լինենք Պինգուինների նման։
Սակայն հարցը միայն սիրոյ մասին չէ։ Օրինակ շատերը քաշւում են նոյնիսկ իրենց մտերիմներից, թէ՞ մենակ ես եմ տենց, շատերը ծնողներից։ Ու ամենավատը երբ մարդ ասենք՝ ես ինքն իրենից է քաշւում։
Ու տենց։
անջատել ինձ
Ինչպէս կարգիչս, այնպէս էլ ինձ՝ մէկ մէկ ուզում եմ ինձ Shutdown անել, գիտնալով՝ ես Boot անելու կոճակ չունեմ։
անջատել
Մէկ մէկ ուզում եմ կարգիչս անջատել ու էլ չմիացնել։ Երբեք։
տրամադրությունով դու
համացանցից կորելու մասին
Ֆեյսբուքեան ընկերներս մտածում են, թէ ես կորչել եմ, անգամ երբ իմանում են թէ այս-ինչ պրոֆիլի ետեւում ես եմ թաքնուած, գրում են այ կորա՜ծ էս ո՞ւր ես չկաս։ Ու ինձ պահի տակ թւում է թէ ես իրականից կորչել եմ այս աշխարհից, բոլորը ասում-խօսում են թէ «վա՜խ Անդրանիկը, էդ ուր ա կորչել, վաղուց չկայ, չենք տեսնում իրան»։ Ի դէպ՝ նոյնիսկ երբ ինձ մեյլ են գրում, կրկին անգամ հարցնում են «Էս ո՞ւր ես, չկաս»։
Սկզբում մտածում էի, թէ իրականից կորչել եմ։ Մի պահ եկէք մտածեն, հա՞ (։ արդէն 3 ամիս է չկամ Դիմագրքում, բա բլո՞գս, բա Սփիւռքո՞ւմ, բա Թուիթթերո՞ւմ։ Էլ չասեմ, որ չաթում միշտ առցանց եմ (անգամ քնած ժամանակ)։
Ու հասկացայ, որ իրականում, ոչ թէ ես եմ կորչել, այլ ոմանց համար համացանց բառը սահմանափակուել է Դիմագիրք բառով։ Իհարկէ դեռ կան մարդիկ ովքեր ապրում են Օդնոյում ։ՃՃՃ
Ու մէկ, ինչ էլ անես, 90%-ի համար ֆեյսբուքից էն կողմ բան չկայ։ Միակ ձեւը այն է, որ Ցուկերբերկը յայտարարի, որ ինքը թուրք կամ ադրբեջանցի է, որ Հայերս հեռու մնանք, կամ գոնէ մենակ ֆեյսբուքով չսահմանափակուենք։
Բա ո՞նց էք (։
ջուջուլի ջաբեր
փաստօրէն այսքան ժամանակ անց դեռ Ջուջուլը չի փակել իմ Ջմեյլի կապը արտաքին XMPP հանգոյցների հետ։ ահա։ ես կարողացայ աւելացնել իմ Սփիւռքի XMPP-ի հաշիւը իմ Ջմեյլին, եւ կարողացայ ինքս ինձ հետ չաթուել ( #foreveralone լօլ)
Հիմայ մնում է հասկանանք, ո՞նց անենք, որ միւս օգտատէրերն էլ կարողանան կապուել իմ (մեր) Սփիւռքի չաթին, թէ՞ հանգաութ անցնելուց յետոյ էլ ձեւ չկայ։
Ասք անկապ դիզայնի մասին
Առաջին օրուանից որ բացել եմ բլոգս, մի բան կայ, որի մասին անգամ մտածելը անկապ եմ համարում, դա դիզայնն է, բլոգի, եւ առհասարակ ինչ-որ կայքի դիզայնը։ եւ ոչ միայն կայքի։
Շատ շատ մարդիկ՝ ընկերներս, ծանօթներս, անգամ կոլեգաներս, ինձ ասում էին թէ շատ ձանձրանալի է իմ բլոգը, իր տեսքը՝ մի հատ սպիտակ թուղթ ու սեւ տառեր են, եւ վերջ։ Եւ ամէն անգամ փորձում եմ այս թեման ցրել քանի որ դա զուտ իմ կարծիքն է, թէ «ինչ-որ բանի լաւն ու վատը, ոչ թէ տեսքով է որոշւում, այլ պարունակութեամբ»։ Ու այս կարծիքս մարմնաւորելու համար միշտ օրինակ եմ բերում «մաման ծաղկաման կայք-էջ»-ը։
Հարցը, ըստ՝ իս, մենակ կայքերին չի վերաբերւում, օրինակ՝ ինչ իմաստ ունի ասենք ստեղծել թոյն դիզայնով եւ վիդջեթներով մի կայք, եթէ իր պարունակութիւնը զիբիլ է, ասենք՝ ամէն ինչ չազատ ծրագրերի եւ անկապ հեռախօսների ու նման զր-2-զիբիլների մասին։ տենց օրինակներ շատ կան։
Չնայած կարող է եւ լինել կայքը ե՛ւ գեղեցիկ, ե՛ւ օգտակար նիւթերով լի։
Սակայն խնդիրը, ինչպէս նշեցի, մենակ կայքերը չեն։ բնաւ։ ասենք կան չէ՞ շատ սիրուն ու սեքսի գեղեցիկ ծրագրեր, նայում ես ասում ես վաաաու էս ինչ թոյն գրաֆֆիկա ա, բայց բան չի անում, համեմատած պարզ եւ ամէն ինչ անող մի կոնսոլային ծրագրի։
Շատ պարզ օրինակ բերեմ։ Պատուհան Վինդոզ 7-ի օրոք մի հատ ծրագիր կար, անունը Windows Media Center, որը իբր պէտք է զբաղուի ասենք երգերը միացնելով, կինոն ցոյց տալով եւ այլն։ բայց նորմալ բան չի անում։ եթէ անում էր առհասարակ։
Իսկ միւս կողմից ունենք շատ պարզ ծրագիր՝ mplayer, որով հնարաւոր է համարեայ ամէն կոդեք՝ երգ թէ վիդեո բացել/աշխատեցնել, ու ամէն ինչ անել, անգամ լրիւ շուռ տալ, էկրանահանել ու նոյնիսկ ամէն մի ֆրեյմ էկրանահանել։
Հիմայ, օրինակ, ուզում եմ Կիթառ-tool ծրագիր մը սարքել, ԳՆՈւ-ական համակարգերի համար, եւ իր դիզայնը արդէն որոշել եմ, շատ քյարթու սեքսի, մենակ տերմինալային է լինելու, սակայն գրելու եմ ինչ կարողանամ, տյուներից մինչեւ ակորդ փոխող։ Գրաֆֆիկան՝ յետոյ։ էական չէ։ նախ թող իր պարունակութիւնը, կամ տուեալ դէպքում՝ ֆունկցիան թող նորմալ լինի, մնացածը՝ հեչ։
Իսկ ես հաւէս չունեմ նստեմ եւ խզբզեմ սիրունացնեմ բլոգս, նենց որ թող սենց ձանձրանալի էլ մնայ։ կարեւորը միջինը զիբիլ չլինի։ երեւի։
Ու տենց։