Ամսական պահոցներ՝ Մայիսի 2015

ասք գնու լինուքսին մեղադրելու մասին

Շատ է լինում երբ լաւութիւն եմ անում ու մարդկանց համար գնու/լինուքս եմ տեղադրում, դէ ասենք համ վիրուսներից են ազատւում, համ միշտ թարմ է մնում համակարգը, համ բութ ու չաղ չէ, անգամ շատ հին կարգիչների վրայ է աշխատում ամենաթարմ միջուկները եւ ծրագրերը (օրինակ մը), համ էլ բոլոր պէտքական ծրագրերը կան շտեմարաններում։

բայց միշտ նոյն բանն է պատահում ինձ հետ, մի՛շտ։

եթէ մի բան «էն չի», առաջին հերթին Անդրանիկն գնու/լինուքսն է մեղաւոր, ինքը մի բան սխալ արեց, մի բան փչացրեց։

օրինակ Հայաստանից գնալուցս առաջ մի աղջկայ մօտ տեղադրել էինք, ու մի անգամ էլ գրում է թէ փչացել է, յու էս բի բջջային կապը չի աշխատում։ կապուեցի իր հետ, պարզուեց թէ ամէն ինչն էլ թամամ է, ուղղակի սարքն է փչացած, թոյլ միացում ունի։

այստեղ 2 կէտ կայ.

  1. ինձ ու ընկերոջս հետ կապուեց։ հա իհարկէ, հո չէ՞ր գնալու սայատ նովա, մտնէր հարցնէր թէ ինչու չի աշխատում, քանի որ դրանք գնու/լինուքսից չեն հասկանում բնաւ(?), ու իրենց նաեւ ձեռնատու էլ չէ մարդկանց մօտ նորմալ համակարգ տեղադրել (թէ ինչու՝ ներքեւում)։

  2. առաջին հերթին մեղադրել մի նոր բանի՝ գնու/լինուքսին։ ինչո՞ւ է լինուքսը մեղաւոր, քանի որ նո՞ր է օգտագործում, թէ՞ քանի որ քիչ անուն ունի, ուրեմն հնարաւոր է չինական վատն է։

լաւ, մօտաւոր բայց աւելի խորը դէպք էլ. ընկերներիցս մէկը որոշում է անցնել գնու/լինուքս, բայց սա տարիներ առաջ էր, մի 8 տարի առաջ, Սիրիայում, ու ինքը նոր գրաֆիկ քարդ ունէր, ահագին թանկանոց։ տեղադրեց համակարգը ու գրաֆիկական քարդը փչացաւ։ ի լաւ մեզ, պէտք չկար նորը առնել, կարողացանք սարքել, բայց էլի՝ նա մեղադրում էր գնու/լինուքսին։

ահագին ժամանակ անցաւ, ու ես հասկացայ թէ խնդիրը գնու/լինուքսից չէ բնաւ, այլ վենդորից՝ Nvidiaից, քանի որ փակ դրայվերներ էին սարքում այն ժամանակ, ու ահա մեր update անելիս համակարգը, ինչ-որ ալտերնատիւ սարքավար տեղադրելիս փչացաւ։ բայց համայնքը ինչո՞ւմն է մեղաւոր եթէ վենդորը տականք բիզնես մօտեցում է անում։

այդ օրերը արդէն չկան այդքան էլ, արդէն բաց ալտերնատիւներ կան, որոնք նաեւ ազատԾԱ են, ու շատ լաւ են աշխատում, օրինակ եթէ տարիներ առաջ իմ լափթոփի համար պէտք է դնէի սեփականատիրական սարքավար իմ վայֆայի համար, այսօր արդէն մի քանի ԱզատԾԱ ալտերնատիւ կայ։

բայց մի հատ այդ Սայաթ Նովա փողոցի մասնագէտներին հասկանանք, ինչո՞ւ չեն տեղադրում գնու/լինուքս։ իհարկէ դա բիզնես մօտեցում է։

եթէ գնու/լինուքս տեղադրի, ապա կարգիչը ուշ է փչանալու, ու մարդիկ չեն գալու ասեն «վայ վիրուս է ընկել, ֆորմատ արէք» ու իրենք մի քանի կոպեկ աշխատեն, դէ գնու/լինուքսում ինչ վիրուս։

սա ծրագրայինի կողմից, իսկ հարդի կողմից, ինչպէս նշեցի, հնարաւոր է 1GHz 512MB Ռամ ունեցող սարքի վրայ էլ քշել, այսինքն տարին մի անգամ մարդիկ չեն գայ ասելու թէ «վայ մեզ վերջին վինդոզն է պէտք, դրա համար էլ պէտք է նոր հարդ առնենք»

ես ամիսներ առաջ մի հին, շա՜տ հին կարգիչի վրայ անում էի նոյն այն գործերը որոնք ես անում եմ այսօր իմ կարգիչի վրայ՝ RSSով կարդալ լուրեր, մեյլ գրել, նամակ գրել, մտնել կայքեր, երգ լսել, նոյնիսկ ծրագրաւորում անել, ասենք փայթնով։

ո՞ւմ է պէտք գնու/լինուքսը ամենաշատ, իհարկէ սովորական մարդկանց։ իսկ այն կարծրատիպը թէ գնու/լինուքսը ու առհասարակ յունիքսը ծրագրաւորողների համար է, պէտք է դա մոռանալ, ի վերջոյ, ինչո՞ւ ասել «վայ բարդ է լինուքս տեղադրելը», ախր այդ նոյն ասողը ե՞րբ է վինդոզ տեղադրել, որ մի հատ էլ գնու/լինուքս տեղադրեր, անգամ Ռիչարդ Սթոլմանը կեանքում ԳՆու/Լինուքս չի տեղադրել, այլ իր ընկերներն են տեղադրել իր համար։

մէկ խօսքով։

Պատասխանել մեյլով

մայքրոսոֆթ

եւ մտածում եմ գրել մայքրոսոֆթի հայաստանի վրայ հարցակման մասին, եւ կարծում եմ թէ բոլորը իմ դէմ են ըմբոստանալու ու ինձ դնելու քխ տղայի, չհասկացողի ու չուզողի տեղ։ չգիտեմ, երկար պատմութիւն է։

Պատասխանել մեյլով

./configure

Ինձ միշտ էլ հետաքրքրել է թէ ինչու ./configure անելիս ծրագիրը նորմալ  ու մարդկային լեզուով չի բացատրում թէ «ապ ջան սա պակաս ա, եթէ ուզում ես սենց լինի՝ էս հրամանը գրի, վայ էս գրադարանը կայ, բայց էդ ֆունկցիան պակաս է, պէտք է էլի compile անես» եւ այլն, ու պէտք է ամէն անգամ նստեմ ու եկար բարակ իր check-երը կարդամ։

այսօր որոշեցի GNUnet-ի ծրագիրս update անեմ, ու էդ երկար բարակ checklist-ը ցոյց տալուց յետոյ վերջում human-readable գրուած էր ամէն բան։

ու տենց

Պատասխանել մեյլով

անկապ ապրելու մասին

Ես այսօր հասկացայ, որ ես պարտուել եմ, ես այսօր հասկացայ որ ես իրականից երեւակայական աշխարհում եմ ապրում, ու ուրիշներին էլ տանում էի այդ աշխարհ։ այդ աշխարհում ոչ մէկ շոու օֆֆ չի անում, ոչ մէկ սուտ չի խօսում՝ բոլորը անկեղծ են, այդ աշխարհում մարդիկ ուրախ են լինում, գնում են դասի, քանի որ ուզում են մի բան սովորել, գնում են աշխատանքի քանի որ իրենց սիրած գործն է, ու ազատ ժամանակ իրենց սիրած հոբիներով են զբաղւում, որը պարզւում է թէ այդքան էլ հոբի չէ, այլ արդէն հաբբիթ է, սովորութիւն։ բայց այդ ուտոպիան գոյութիւն չունի։

քանի որ մարդիկ կարծում են թէ այդ աշխարհում դու ոչ թէ չես ուզում շոու օֆֆ անել, այլ ուղղակի բան չունես շոու օֆֆելու։ ոչ թէ կարծում են թէ սուտ չես խօսում ու անկեղծ ես, այլ կարծում են թէ այնքան պրոֆեսիոնալ սուտ խօսող ես, որ կարող ես դիմացինին համոզել թէ դու անկեղծ ես։ ոչ թէ կարծում են թէ քո գիտելիքը կիսում ես քանի որ կարծում ես sharing rocks! այլ ամէն մի արածիդ վրայ կասկածում են, սկսում են անուն թեգ կպցնել։

բայց դու դիմանում ես, ամիսներով, տարիներով, ինչքան էլ քեզ օտար զգաս աշխարհում՝ դիմանում ես։

յետոյ հասկանում ես թէ ամենամօտ մարդիկ քեզ իրականում քեզ չեն էլ ճանաչում, ծանօթները՝ սխալ կարծիք ունեն, ու քեզ ոչ մէկ չի հաւանում։ ու նոյնիսկ դու քեզ չես հաւանում, ու հասկանում ես թէ մեռել պարտուել ես։ ու արդէն չգիտես, պայքարես, թէ ոչ։

գալիս է մի ժամանակ երբ գիշերները թաքուն լացում ես, ու դա սկսում է գիշերից ցերեկ վարագուել, ու սկսում ես նախ ցերեկը, մենակ զուգարանում լացել, յետոյ սկսում ես հեձանիւդ քշել ու լացել, որ ոչ մէկ չլսի ու չնկատի, բայց դա էլ չի անցնում, չի օգնում։ սկսում ես կոդ գրել սիրած գործովդ զբաղուել, որ ցրուես՝ չի լինում, չսիրածն ես փորձում՝ աւելի ես վատանում։

ու հանկարծ դու չիմանաս, թէ այն մարդկանցից, ում ուզում էիր տանել իրեն քո աշխարհ՝ լացում է. սկսում ես իր հետ լացել, կամ էլ ցրել միջաւայրը ու իրեն recompile դուխ ես տալիս, ճիշտ է՝ գիտես որ քո աշխարհ չի գայ, քեզ էլ չի ընդունի, բայց ասում ես՝ լաւ գոնէ էս աշխարհում իրեն լաւ զգայ, քան թէ իմ պատկերացրածում՝ վատ, ու լաւ ես անում, ուրախացնում ես։

բայց երբ դու ես տխրում, ոչ մէկ նոյնիսկ չի էլ զգում թէ ինչպէս ես մի նկարում թաքցնում քո արցունքները։ փորձում ես փոխուել՝ չաղանալ, նիհարել, մազերդ երկարացնել, կտրել, ծրագրաւորման լեզուդ փոխել, ՕՀդ փոխել, ոչ մի բան չի օգնում, փորձում ես քեզ փոխել՝ բողոքում են թէ փոխուել ես։

ու վերջում, ամէն օր, գրում ես լացելով, ու ջնջում, ու գրում, ու լացում, ու ջնջում, ու…

ասանկ բաներ

Պատասխանել մեյլով

մարդկային տարրական շփման մասին

Ինձ շատ են ասում՝ դու ո՞նց ես շփւում մարդկանց հետ, կամ առհասարակ շփւո՞ւմ ես, գոնէ գիտե՞ս մարդկութիւնն ինչ է։

ու ես ինքս ինձ միշտ մտածում եմ ազատ ժամանակ թէ ես ինչքանով եմ մարդ (կամ ինչքանով մեքենայ չեմ), ու ինձ թւում է թէ շատ քիչ եմ մարդ։ նախ.

դրա համար որ մարդկանց մեծամասնութիւնը ինձ ասում է թէ մարդկային շփումը չգիտեմ, ուրեմն այդպէս էլ կայ՝ չգիտեմ։ բայց իրականում ըստ իրենց, ու իրենց մօտ ստանդարտիզացած «մարդկային շփումը»-ի համաձայն։

ինձ մօտ ամէն ինչ հակառակն է, չգիտեմ՝ դա լաւ է թէ վատ, բայց հակառակն է։

օրինակ մարդիկ իրար ամէն օր հարցնում են թէ ոնց են, ասենք ֆեյսբուքում տեսնում են թէ կանաչ ա ու գրում են «բարեւ, ո՞նց ես» ու գնում է ձանձրալի անկապ խօսակցութիւն՝ լաւ, բա դո՞ւ, բա յետո՞յ, դա՞ս, կին երեխա՞յ, պրծ։ անցաւ գնաց։

ես տարին մի երկու անգամ եմ մարդու հետ շփւում, ասենք մի քանի ամիսը մէկ մեյլ եմ գրում՝ ողջոյն, ո՞նց ես, սա սա ու սա խնդիրները ո՞նց լուծեցիր, տնեցի՞ք, ինչո՞վ օգնեմ։ ու ինձ հետ են պատասխանում, ու եթէ մի բան հետաքրքրի հետ եմ մեյլում հարցերս տալով, մինչեւ մի 2 օրում մեյլվենք ու մեր թեմաները վերջանայ։

ու եթէ մարդը լաւ ա, խնդիրը չունի, ի՞նչ մեյլեմ, ի՞նչ գրեմ, որ գրեմ էլ անկապ իր ժամանակն եմ կորցնելու, ախր շատ լաւ ա՝ ապրի ինքը, թող առաջ գնայ, թէ բան պէտք լինի՝ ինձ գրի, փորձեմ օգնել։ բայց յանկարծ վատ չլինի՝ ով ուզում ա լինի՝ կը գժուեմ, ուզում ա մի անգամ տեսած ծանօթս լինի, չէ, չէ, ամէն ինչով փորձեմ օգնել, ծանօթներ գտնել, թէկուզ իրեն լաւը ցոյց տալ, խորհուրդ տալ, թեման նաեւ ասենք ցրել ինչ-որ երգ ուղարկելով։ բա։

ինձ թւում է (մի գուցէ սխալ է թւում), թէ, հա, ես մեքենայ եմ, ու երեւի նրա համա՞ր եմ մեքենայ, որ ուրիշների նման ոչ թէ ամէն օր եմ հարցնում, ու ձեւական, անկապ, ու երբ մարդը վատ է լինում, ուղղակի կարդում եմ իր ՖԲ ստատուսը թողնում գնում եմ, այլ նրա համար, որ իր սուղ ժամանակը չեմ խլում, այլ պէտք եղած ժամանակ եմ գրում, ու իր վատ օրերին էլ փորձում եմ հասնել, մի գուցէ հենց դրա համար էլ քիչ մարդկային եմ։ չգիտեմ շփուել մարդկանց հետ։

մարդկային տարրական շփումը ստանդարտացման մէջ շուտով կը լինի՝ անպայման ՖԲով նամակ գրել, գիշերները թվիթ անել, կամ մէկ մէկ գոնէ լայք ու ֆավորիթ։ հա դէ, այսօր մարդիկ այնտեղ են ապրում։

օրինակ գիտէի՞ք որ ասենք շատ երկրներում, օրինակ Սիրիայում, հեռախօսով զանգելն է ընդունուած, ասում են՝ վայ բա մի հատ զանգի էս բարեկամին, վաղուց չենք զանգել։ ասես պարտականութիւնը լինի։ բայց էդ նոյն բարեկամը լինի վատ օրի, զանգողները, ինչպէս միշտ, մնում են զանգողներ, ու նրանք ովքեր Զատիկից Զատիկ էին զանգում, գնում ու իրենցից շուտ հասնում են հիւանդանոց։

երեւի պէտք է մի հատ վերանայենք ամէն ինչ մարդկային շփման մասին ստանդարտները, երեւի։

ասանկ բաներ

Պատասխանել մեյլով

Ալփայն ու GPG

մի ամբողջ օր չարչարուելուց յետոյ կարողացայ Alpine֊ով նամակ ուղարկել որը ստորագրուած է եւ/կամ կոդաւորուած GPG/PGP֊ով, օգտագործելով pinegpg ծրագիրը։ բայց դեռ շատ բան պարզ չէ, հմմ։ պէտք է մի քանի հոգով նստել, հաւաքուել, եւ փորձել, ու հասկանալ, ու վերջում էլ գրել/նշել մի տեղ դրա մասին։

Հրանտը ասում էր, որ եթէ ուզում ենք բոլոր մարդիկ օգտագործեն PGP, կամ առհասարակ կրիպտոգրաֆիկ բաներ առօրեայում, ապա պէտք է հիմիկուանից բացատրենք թէ ինչ է ապահովութիւնը, կրիպտոգրաֆիան եւ PGP-ն, որ մի 100 տարուց բոլորը օգտագործեն։

ու հա, ճիշտ է ասում, ինչքան էլ ցաւալի լինի։

տենց։

Պատասխանել մեյլով

աստղային պատերազմների պրոդիւսերի մասին

այսքան ժամանակ նայել եմ Աստղային Պատերազմներ ֆիլմը, խաղերը միշտ խաղացել եմ, բայց այսօր նոր նկատեցի, որ վերջին դրուագի պրոդիւսերը հայ է՝ Քազանջեան ազգանունով ։Պ

տենց

Պատասխանել մեյլով