Ես օրիցօրէ աւելի եմ համոզւում որ մեր Հայաստանեան համայնքին պէտք է հիմնականում փոդքասթներ, քան ասենք թերթեր եւ ցօգեր (բլօգներ)։
երիտասարդները հիմնականում ականջակալով են ման գալիս, տարէց մարդիկ արդէն նոյնպէս, երեխաները նոյնիսկ ականջակալներով են ծնւում, իսկ գիրք կարդացողները շատ նման են ԱզատԾԱ օգտագործողներին. ինչքան էլ շատանան, մէկ է ոչ կարդացողները աւելի շատ են լինելու, ինչպէս ասենք սեփականատիրական ԾԱ օգտագործողները աւելի շատ են լինելու։
ի դէպ. չեմ ասում մեր յոյսը կորցնենք, չէ, ասածս այն է, որ ներսից այս պահին բարդ է, պէտք է դրսից էլ ճնշում լինի, ասենք պետական մակարդակով, կամ ասենք կրթական, կամ տարածքային, եւ այլն, դա լինի գիրք կարդալը թէ Ազատ ԾԱ օգտագործելը ։ՃՃ
լաւ, անցնենք ետ մեր թեմային։
քանի որ բոլորը ականջակալներով են ապա կարելի է փոդքասթներ սարքել, օրինակ Ջինենք արդէն սկսել են, իսկ Մարտիրոսեանը արդէն վլօգ է սկսել վարել, որը կրկին անգամ ասենք հնարաւոր է լսել։
յոյս ունեմ թէ ես ու Ազատեանը նոյնպէս կը սկսենք, երեւի թէ ԱյԹիոտ թեմաներ, կամ էլ, քանի որ երկուսս էլ ուտել ենք սիրում, ասենք խոհանոցային (սա կատակ չէր բայց կարող էք այդպէս ընդունել ։Պ)
մի շատ կարեւոր մանրուքի մասին եմ ուզում խօսել։
այսօր մարդկանց համար չկայ «չաթ» հասկացութիւն, նա ճիշտ է չի մեռել, սակայն պարտուել է, քանի որ արդէն մարդկանց համար կայ «ֆեյսբուք, հանգաութս, վայբռ, վաթսապպ եւ այլն»։
նոյնը կարող է լինել փոդքասթի ժամանակ, եթէ մէկին ասես «օ իսկ ես փոդքասթ եմ վարում» ու քեզ ասենք «օհ իսկ ափ ունե՞ք», ասես առանց ափ չի լինի փոդքասթ, կամ «օհ իսկ ՅուԹուբում ինչպէ՞ս է ձեր անունը», ասես առանց Իւ[ծ]իւբ չի լինում։
քանի որ եթէ մենք կախուած լինենք ինչ-որ համակարգերից մի օր, քանի որ իրենք դառնում են ինչ որ բայ դիֆոլթ ստանդարտ, ապա վաղ թէ ուշ իրենք լկտիանալու են, ինչպէս ասենք ջմեյլը մեյլի հարցով, յություբը media content-ի հարցով, իսկ ֆեյսբուքը սոցիալական ցանցերի հարցով։ գոնէ այս մի ոլորտը իրենց «չտանք»։
իսկ շատ հնուց փոդքաթս լսողները, իհարկէ, բոլորն էլ գիտեն Ջփոդդերի մասին, խորհուրդ եմ տալիս օգտագործել այն (։
մինչ։