Այսօր ահագին բլբլացել եմ թութում եւ թվիթերում ժամանակակից մամուլի բումի եւ թերթերի մասին։ Ուզում եմ նոյնը նաեւ գրել այստեղ, Հայերէնով։
Այս ինֆորմացիայի դարի ժամանակ ահագին բարդ է պահպանել առողջութիւնը լուրերը կարդալու ժամանակ, շատ բարդ է իմանալ թէ ինչ է կատարւում երկրի մը մէջ, երբ ամէն մի յօդուած ներկայացնում է տուեալների բիթեր առանց ոչ մի տեղեկատուութեան։
Հենց այդ պատճառով մի քանի ամիս առաջ որոշեցի կարդալ թերթեր։ այո, թղթով տպած թերթեր։
Երեք գլխաւոր բաներ են կատարւում երբ կարդում ես թերթ։
Առաջին. Տուեալները սկսում են իրար հետ կապ ունենալ։ Այսօր կարդում ես շատ փոքր նորութիւն, մէկ շաբաթ յետոյ կարդում ես այդ լուրի զարգացումները։ TL;DR՝ չես կորում։
Երկրոդ. Մարդկանց տալիս է հարթակ, որտեղ կարող են արտայայտել իրենց մտքերը եւ տեսակէտը ինչ որ հարցի շուրջ, դա լինի քաղաքական, արուեսի, մշակոյթի կամ իրենց յուզող խնդրի մասին։
Երրորդ. Մարդիկ, մանաւանդ ջահելները, սկսում են շատ տարօրինակ նայել։ Երբ նստում եմ սրճարանում եւ պայուսակիցս հանում եմ թերթը, ինձ նայում մտածելով «էս թե՞րթ ա կարդում։ բայց ինքը պապի չի։ ախր Այֆոն ու ՄակԲուք ունի։ ինչի՞»։
TL;DR: Թերթերը շատ լաւն են, առցանց տուեալների բումը չի նշանակում որ թերթերը վերացել են, ոչ էլ պէտք է նշանակի այն։
Գնի՛ր Թերթ մը, Փրկի՛ր Լրագրութիւնը։