Լոնգ Բիչ քաղաքի Արուեստի թանգարանը թոյլ է տուել փողոցային արուեստագէտներին անել ինչ ուզում են իրեն պատերի վրայ, արդիւնքը՝ այստեղ, նոյնիսկ իմ շատ սիրելի Քաուասաքին է գնացել եւ Արթվորք մը նկարել։
Հետաքրքիր միտք է, մեզ մօտ էլ կարելի է անել (։
Լոնգ Բիչ քաղաքի Արուեստի թանգարանը թոյլ է տուել փողոցային արուեստագէտներին անել ինչ ուզում են իրեն պատերի վրայ, արդիւնքը՝ այստեղ, նոյնիսկ իմ շատ սիրելի Քաուասաքին է գնացել եւ Արթվորք մը նկարել։
Հետաքրքիր միտք է, մեզ մօտ էլ կարելի է անել (։
Կը ներէք ինձ, ես լրիւ մոռացել էի իմ բլոգում գրառելու մասին։
Չնայած, ինչի՞ կը ներէք որ, մէկ է ոչ մէկ չի կարդում (։
Գիշեր է, գիշեր, սակայն տարօրինակ է, որ քունս ոչ թէ միայն չի տանում, այլ նաեւ չեմ էլ զգում որ գիշեր է, չնայած շատ շուտ եմ արթնացել։ մարդիկ օֆֆլայն քնած են, իսկ ես նստած փայթն եմ սովորում, միակ տարբերութիւնը այլ գիշերներից՝ տան, մթի մէջ նստած գլխիս գլխարկ եմ դրել, դէ, դուրս գալիս է, դնում եմ (։
լաւ, անցնեմ սովորելուն, ամէն դէպքում, մի քանի բաներ ունեմ պատմելու, բայց չգիտեմ որտեղից սկսեմ։ իսկ դուք, երբ բլոգում կամ սոցցանցերում գրառումներ էք անում, ինչպէ՞ս էք գտնում ձեր մտքի թելը, հը՞ (։
իրականում սա աւելի շատ իմ նոր գլխարկի մասին է, քան թէ հենց ինքնանկարի (սելֆիի), հը՞, ո՞նց է, սիրո՞ւն է նոր գլխարկս (։
Սիրում եմ գիշերը, մարդիկ քնած են լինում, իսկ ես կարողանում եմ հանգիստ կարդալ, գրել, մտածել։ մարդիկ խանգարում են, իհարկէ ոչ մտերիմ մարդիկ, խօսքս եկող անցնողների մասին է, դէ հիմայ, նստած գործ ես անում, մտածում, մէկ էլ՝ թխ թխ թխ, դուռն է, անգլերէն մէկը խօսում է՝ My friend, can you update my phone softwere please?, ես էլ չնեղացնելու համար ասում եմ՝ yea, whatever, ու իրենց անտեսելով, մենակ հեռախօսին կպնելով թարմացնում եմ, բայց մէկ է՝ այն չէ, մտքիս թելը կորում է։
լաւ ինչեւէ, շատ չբողոքեմ, բայց իրականում գիշերը ես ուրիշ բանի համար եմ սիրում… ախր ինչպէ՞ս չսիրել լռութիւնը, ինչպէ՞ս չսիրել մթութիւնը, երբ մարդիկ մտնում են անկողին, մի տեսակ բարիացած, իսկ ես մի տեսակ ուզում եմ Չայկովսկի միացնել այդ պահին եւ վայելել, կարգիչս միացնել եւ փորձել VoIP հանգոյց տեղադրել, կարգաւորել, քանի որ քանի օր է փորձում եմ ու չի լինում։
գիշեր, գիշեր, պէտք է այնպէս անել, որ միշտ գիշերում արթնանալ, եւ առաւօտեան քնել, չղջիկների նման։ Օ՜ գիշեր գիշեր, արի մօտս, լինենք ամենալաւ ընկերներ…
Ես հեռացել եմ ինձանից,
Եւ ինձ արդէն չեմ ճանաչում։
ժամանակ է պէտք… ու շատ սուրճ, նախընտրելի է կապոչինոյ, բայց «երեքը մէկում»-ից էլ չէի հրաժարուի իհարկէ։
Այնքան բան կայ պատմելու, գրելու, բայց մի տեսակ չեմ կարողանում ոչ գրել, ոչ էլ նոյնիսկ կարդալ, ոչ էլ մտքերս դասաւորել, չգիտեմ ինչ անել։
գիշերուայ կէսին կարելի է բաժակ մը սուրճ խմել։
կենտրոնանալու համար նոր մեթոդ է պէտք, բացի լողանալուց ու սուրճ խմելուց։
Այն պահը, որ ապագայի հետ անցեալ կատարեալ ժամանակով ես խօսում։