ինչքան քիչ բան է պէտք իրականում ուրախութեան համար… իսկ դա որ կորցնում ես, արդէն ոչ թէ մենակ տխրում ես, այլ նաեւ չես կարողանում հետ ուրախանալ։

Պատասխանել մեյլով

չէ, բլոգս ինձ հերիք է, հա ընկնում եմ աւելորդ պակաս բաներ եմ ման գալիս՝ ԳՆՈւստատուս, Սփիւռք, ուֆֆ, հա, իմ ընկերների համար կը բացեմ, իմ ընտանիքի, բայց ես բլոգում եմ ապրում։

Պատասխանել մեյլով

մարդու երես աւատար չեմ ուզում տեսնել։

Պատասխանել մեյլով

Chromiumը ուտում է ՌԱՄ-ս, իսկ ՖայրՖոքսն էլ վառում է CPU-ս, չգիտեմ որ զննիչը օգտագործեմ էլ :-/

Պատասխանել մեյլով

When you’ve done what you had to do, you can’t do what you want to do.

Պատասխանել մեյլով

“Hanging with people who make you feel unappreciated, for the mere sake of appearing to be popular, is the loneliest place to be.”

― Ellen J. Barrier

Պատասխանել մեյլով

Շատ է լինում երբ լաւութիւն եմ անում ու մարդկանց համար գնու/լինուքս եմ տեղադրում, դէ ասենք համ վիրուսներից են ազատւում, համ միշտ թարմ է մնում համակարգը, համ բութ ու չաղ չէ, անգամ շատ հին կարգիչների վրայ է աշխատում ամենաթարմ միջուկները եւ ծրագրերը (օրինակ մը), համ էլ բոլոր պէտքական ծրագրերը կան շտեմարաններում։

բայց միշտ նոյն բանն է պատահում ինձ հետ, մի՛շտ։

եթէ մի բան «էն չի», առաջին հերթին Անդրանիկն գնու/լինուքսն է մեղաւոր, ինքը մի բան սխալ արեց, մի բան փչացրեց։

օրինակ Հայաստանից գնալուցս առաջ մի աղջկայ մօտ տեղադրել էինք, ու մի անգամ էլ գրում է թէ փչացել է, յու էս բի բջջային կապը չի աշխատում։ կապուեցի իր հետ, պարզուեց թէ ամէն ինչն էլ թամամ է, ուղղակի սարքն է փչացած, թոյլ միացում ունի։

այստեղ 2 կէտ կայ.

1. ինձ ու ընկերոջս հետ կապուեց։ հա իհարկէ, հո չէ՞ր գնալու սայատ նովա, մտնէր հարցնէր թէ ինչու չի աշխատում, քանի որ դրանք գնու/լինուքսից չեն հասկանում բնաւ(?), ու իրենց նաեւ ձեռնատու էլ չէ մարդկանց մօտ նորմալ համակարգ տեղադրել (թէ ինչու՝ ներքեւում)։

2. առաջին հերթին մեղադրել մի նոր բանի՝ գնու/լինուքսին։ ինչո՞ւ է լինուքսը մեղաւոր, քանի որ նո՞ր է օգտագործում, թէ՞ քանի որ քիչ անուն ունի, ուրեմն հնարաւոր է չինական վատն է։

լաւ, մօտաւոր բայց աւելի խորը դէպք էլ. ընկերներիցս մէկը որոշում է անցնել գնու/լինուքս, բայց սա տարիներ առաջ էր, մի 8 տարի առաջ, Սիրիայում, ու ինքը նոր գրաֆիկ քարդ ունէր, ահագին թանկանոց։ տեղադրեց համակարգը ու գրաֆիկական քարդը փչացաւ։ ի լաւ մեզ, պէտք չկար նորը առնել, կարողացանք սարքել, բայց էլի՝ նա մեղադրում էր գնու/լինուքսին։

ահագին ժամանակ անցաւ, ու ես հասկացայ թէ խնդիրը գնու/լինուքսից չէ բնաւ, այլ վենդորից՝ Nvidiaից, քանի որ փակ դրայվերներ էին սարքում այն ժամանակ, ու ահա մեր update անելիս համակարգը, ինչ-որ ալտերնատիւ սարքավար տեղադրելիս փչացաւ։ բայց համայնքը ինչո՞ւմն է մեղաւոր եթէ վենդորը տականք բիզնես մօտեցում է անում։

այդ օրերը արդէն չկան այդքան էլ, արդէն բաց ալտերնատիւներ կան, որոնք նաեւ ազատԾԱ են, ու շատ լաւ են աշխատում, օրինակ եթէ տարիներ առաջ իմ լափթոփի համար պէտք է դնէի սեփականատիրական սարքավար իմ վայֆայի համար, այսօր արդէն մի քանի ԱզատԾԱ ալտերնատիւ կայ։

բայց մի հատ այդ Սայաթ Նովա փողոցի մասնագէտներին հասկանանք, ինչո՞ւ չեն տեղադրում գնու/լինուքս։ իհարկէ դա բիզնես մօտեցում է։

եթէ գնու/լինուքս տեղադրի, ապա կարգիչը ուշ է փչանալու, ու մարդիկ չեն գալու ասեն «վայ վիրուս է ընկել, ֆորմատ արէք» ու իրենք մի քանի կոպեկ աշխատեն, դէ գնու/լինուքսում ինչ վիրուս։

սա ծրագրայինի կողմից, իսկ հարդի կողմից, ինչպէս նշեցի, հնարաւոր է 1GHz 512MB Ռամ ունեցող սարքի վրայ էլ քշել, այսինքն տարին մի անգամ մարդիկ չեն գայ ասելու թէ «վայ մեզ վերջին վինդոզն է պէտք, դրա համար էլ պէտք է նոր հարդ առնենք»

ես ամիսներ առաջ մի հին, շա՜տ հին կարգիչի վրայ անում էի նոյն այն գործերը որոնք ես անում եմ այսօր իմ կարգիչի վրայ՝ RSSով կարդալ լուրեր, մեյլ գրել, նամակ գրել, մտնել կայքեր, երգ լսել, նոյնիսկ ծրագրաւորում անել, ասենք փայթնով։

ո՞ւմ է պէտք գնու/լինուքսը ամենաշատ, իհարկէ սովորական մարդկանց։ իսկ այն կարծրատիպը թէ գնու/լինուքսը ու առհասարակ յունիքսը ծրագրաւորողների համար է, պէտք է դա մոռանալ, ի վերջոյ, ինչո՞ւ ասել «վայ բարդ է լինուքս տեղադրելը», ախր այդ նոյն ասողը ե՞րբ է վինդոզ տեղադրել, որ մի հատ էլ գնու/լինուքս տեղադրեր, անգամ Ռիչարդ Սթոլմանը կեանքում ԳՆու/Լինուքս չի տեղադրել, այլ իր ընկերներն են տեղադրել իր համար։

մէկ խօսքով։

Պատասխանել մեյլով

եւ մտածում եմ գրել մայքրոսոֆթի հայաստանի վրայ հարցակման մասին, եւ կարծում եմ թէ բոլորը իմ դէմ են ըմբոստանալու ու ինձ դնելու քխ տղայի, չհասկացողի ու չուզողի տեղ։ չգիտեմ, երկար պատմութիւն է։

Պատասխանել մեյլով

Ինձ միշտ էլ հետաքրքրել է թէ ինչու ./configure անելիս ծրագիրը նորմալ  ու մարդկային լեզուով չի բացատրում թէ «ապ ջան սա պակաս ա, եթէ ուզում ես սենց լինի՝ էս հրամանը գրի, վայ էս գրադարանը կայ, բայց էդ ֆունկցիան պակաս է, պէտք է էլի compile անես» եւ այլն, ու պէտք է ամէն անգամ նստեմ ու եկար բարակ իր check-երը կարդամ։

այսօր որոշեցի GNUnet-ի ծրագիրս update անեմ, ու էդ երկար բարակ checklist-ը ցոյց տալուց յետոյ վերջում human-readable գրուած էր ամէն բան։

ու տենց

Պատասխանել մեյլով

Ես այսօր հասկացայ, որ ես պարտուել եմ, ես այսօր հասկացայ որ ես իրականից երեւակայական աշխարհում եմ ապրում, ու ուրիշներին էլ տանում էի այդ աշխարհ։ այդ աշխարհում ոչ մէկ շոու օֆֆ չի անում, ոչ մէկ սուտ չի խօսում՝ բոլորը անկեղծ են, այդ աշխարհում մարդիկ ուրախ են լինում, գնում են դասի, քանի որ ուզում են մի բան սովորել, գնում են աշխատանքի քանի որ իրենց սիրած գործն է, ու ազատ ժամանակ իրենց սիրած հոբիներով են զբաղւում, որը պարզւում է թէ այդքան էլ հոբի չէ, այլ արդէն հաբբիթ է, սովորութիւն։ բայց այդ ուտոպիան գոյութիւն չունի։

քանի որ մարդիկ կարծում են թէ այդ աշխարհում դու ոչ թէ չես ուզում շոու օֆֆ անել, այլ ուղղակի բան չունես շոու օֆֆելու։ ոչ թէ կարծում են թէ սուտ չես խօսում ու անկեղծ ես, այլ կարծում են թէ այնքան պրոֆեսիոնալ սուտ խօսող ես, որ կարող ես դիմացինին համոզել թէ դու անկեղծ ես։ ոչ թէ կարծում են թէ քո գիտելիքը կիսում ես քանի որ կարծում ես sharing rocks! այլ ամէն մի արածիդ վրայ կասկածում են, սկսում են անուն թեգ կպցնել։

բայց դու դիմանում ես, ամիսներով, տարիներով, ինչքան էլ քեզ օտար զգաս աշխարհում՝ դիմանում ես։

յետոյ հասկանում ես թէ ամենամօտ մարդիկ քեզ իրականում քեզ չեն էլ ճանաչում, ծանօթները՝ սխալ կարծիք ունեն, ու քեզ ոչ մէկ չի հաւանում։ ու նոյնիսկ դու քեզ չես հաւանում, ու հասկանում ես թէ մեռել պարտուել ես։ ու արդէն չգիտես, պայքարես, թէ ոչ։

գալիս է մի ժամանակ երբ գիշերները թաքուն լացում ես, ու դա սկսում է գիշերից ցերեկ վարագուել, ու սկսում ես նախ ցերեկը, մենակ զուգարանում լացել, յետոյ սկսում ես հեձանիւդ քշել ու լացել, որ ոչ մէկ չլսի ու չնկատի, բայց դա էլ չի անցնում, չի օգնում։ սկսում ես կոդ գրել սիրած գործովդ զբաղուել, որ ցրուես՝ չի լինում, չսիրածն ես փորձում՝ աւելի ես վատանում։

ու հանկարծ դու չիմանաս, թէ այն մարդկանցից, ում ուզում էիր տանել իրեն քո աշխարհ՝ լացում է. սկսում ես իր հետ լացել, կամ էլ ցրել միջաւայրը ու իրեն recompile դուխ ես տալիս, ճիշտ է՝ գիտես որ քո աշխարհ չի գայ, քեզ էլ չի ընդունի, բայց ասում ես՝ լաւ գոնէ էս աշխարհում իրեն լաւ զգայ, քան թէ իմ պատկերացրածում՝ վատ, ու լաւ ես անում, ուրախացնում ես։

բայց երբ դու ես տխրում, ոչ մէկ նոյնիսկ չի էլ զգում թէ ինչպէս ես մի նկարում թաքցնում քո արցունքները։ փորձում ես փոխուել՝ չաղանալ, նիհարել, մազերդ երկարացնել, կտրել, ծրագրաւորման լեզուդ փոխել, ՕՀդ փոխել, ոչ մի բան չի օգնում, փորձում ես քեզ փոխել՝ բողոքում են թէ փոխուել ես։

ու վերջում, ամէն օր, գրում ես լացելով, ու ջնջում, ու գրում, ու լացում, ու ջնջում, ու…

ասանկ բաներ

Պատասխանել մեյլով