Խանութում.
— Բարեւ ձեզ, կօֆէի ֆիլտր ունէ՞ք
— Ֆիլտր կօֆէ՞
— Չէ, ֆիլտր կօֆէն վերցրել եմ, հիմա ինձ պէտք է կօֆէի ֆիլտր
— Մէկ րոպէ հարցնեմ…
— Անի՜, մենք կօֆէի ֆիլտր ունե՞նք
— Չէ, մենք ֆիլտր կօֆէ չունենք։
— Անի ջան, ո՞նց չունենք, յաճախորդը վերցրել ա ֆիլտր կօֆէ, հիմա կօֆէի ֆիլտր ա ուզում
— Բարեւ ձեզ, կօֆէի ֆիլտր չունենք։
— Բա հիմա ֆիլտր կօֆէն ո՞նց խմեմ։
Ասանկ բաներ…
Խանութում.
— Խնդիր կա՞յ վճարման հետ։
— Չէ, ուղղակի ձուն երկու անգամ եմ անցկացրել, սխալմամբ, սպասում եմ մենեջերը գայ հանի։
— Ահ, հասկանալի ա։
հինգ րոպէ անց.
— Իսկ օրուայ մէջ քանի՞ անգամ ա սենց լինում, մօտաւոր էլի։
— Երեւի տասնըհինգ րոպէն մէկ մի դէպք լինում ա։
— Բայց եթէ հեռակայ մուտք ունեն, ապա ինչի՞ են ամէն անգամ գալիս։
— Լաւ հարց ա…
Ու իսկականից, ես համարեայ ամէն օր մտնում եմ խանութ ու շաբաթը գոնէ մի անգամ լինում ա, ու սա շատ պարզ լոգիստիգայի խնդիր ա, որի մասին բոլորը գիտեն։
Ինձ թւում ա, որ մենեջերի գործն ա տնօրինութեանն ասել, որ նման խնդիր կայ, բայց արի ու տես, որ մարդիկ չունեն problem solving խնդրի լուծման մտածելակերպ։
Վաղը բոլոր «սուպերմարկետներին» մեյլ ուղարկեմ, յոյս ունեմ իրենց մօտ ընդունուած է «յաճախորդը միշտ ճիշտ է» մտածելակերպը։ Բայց դէ նոյնիսկ յաճախորդ չլինելով, բոլորս գիտենք, որ Անդրանիկը միշտ ճիշտ է ։Ճ
Ասանկ բաներ…
Մէկ շաբաթ առաջ էր, նորայրի հետ քայլում էինք Երեւանի փողոցներով եւ նա ինձ ցոյց տուեց «Հայկ Սուրճի Բովարանը»։ Ժամանակ չունէինք մտնելու, բայց ասեցի, որ անպայման կը գամ։
Երեկ որոշեցինք գնալ եւ այնտեղ ժամանակ անցկացնել։ Նոյնիսկ դրսից ամէն ինչ շատ սիրուն է երեւում։
Մտնելու պահին արդէն նկատում ես, որ սա շատ լուրջ Բովարան է։ Սկսած սարքաւորումներից մինչեւ դիզայն, ամէն ինչ ինձ յիշեցնում է՝ այստեղ դու քեզ հանգիստ ես զգալու։ Սարքերը բարձր ձայներ չունեն, պատերը շատ հանգիստ գոյներ ունեն, իսկ աշխատողները ոչ թէ միայն սիրալիր են, այլ հենց արեւմտեան կինոների բարմենների են յիշեցնում՝ քեզ հետ զրուցում են եւ հաւէս ժամանակ անցկացնում։
Նոյնիսկ իրենց «լոգոն» է ինձ շատ դուր եկել, ե՛ւ շատ հայկական է ե՛ւ շատ սրճական։
Բայց ամբողջ պատմութեան մէջ, ամենակարեւորը ինձ համար դա հենց բարն է։ Ի տարբերութիւն Հայաստանեան փաբերի՝ բարձր չի, ցածր է, կարողանում ես հանգիստ նստել, կարգիչդ դնել, կարողանում ես դէմդ տեսնել։
Տարածքը միայն այսքանը չէ, ներսը շատ լայն է, ունեն նաեւ կոֆէի սեղաններ։
Ահա եւ պատրաստ է իմ սուրճը գնամ հետ տեղս նստեմ
Վերցրել եմ «կարամել մաքիատո»
Ու քանի չեմ մոռացել, ասեմ, որ ստիկերներ էլ են բաժանում։
Ամէն ինչ շատ համով է, իհարկէ։
Ասանկ բաներ…
