Տարիներ առաջ երբ այս բլօգը բացեցի, շատ կարեւոր որոշում կար անելու՝ ո՞ր Հայերէնով գրել, արեւելահայերէն թէ՞ արեւմտահայերէն։
Ուղղագրութեան մասով, իհարկէ, գիտէի որ գրելու եմ դասական։ Ես ուղղակի այլ ձեւ չգիտեմ գրել, իմ մատները չեն աշխատում ուրիշ ձեւ։
Արեւմտահայերէնը շատ սիրուն է, ու սփիւռքահայ լինելու առաւելութիւններէն մէկն է, որ կրնամ ցանկացած ժամանակ լեզուս փոխեմ առանց խնդիրով մը։
Սակայն արեւմտահայերէնը կորցրել է բազմաթիւ հնչիւններ, աղուսեակով ցոյց տամ.
| Պ | Բ | Փ |
| Տ | Դ | Թ |
| Ծ | Ձ | Ց |
| Կ | Գ | Ք |
Երկրորդ եւ երրորդ սիւնի տառերը մենք նոյն ձեւ ենք ասում՝ երրորդի նման, իսկ առաջինը՝ երկրորդի նման։ օրինակ. «բակ»֊ն ու «փակ»֊ը ասում ենք «փակ», իսկ «պաղպաղակ»֊ը ասում ենք «բաղբաղագ»։
Այդ պատճառով էլ, այս բլօգում որոշեցի գրել արեւելահայերէն, քանի որ շատ աւելի հեշտ է սովորել։ Այո, ես Հայերէն սովորել եմ բլօգ պահելով, քանի որ դպրոցում ծոյլիկ էի։ Երբ տղաներն ասում են «բակում գնդակ ենք խաղալու», իմ մտքի մէջ տպաւորւում է, որ պէտք է լինի «բ», իսկ երբ նորայրն ասում է «փակում անե՞նք», արդէն սովորում եմ որ լինելու է «փ»։
Գանք բուն թեմային, թէ ինչի եմ գրում այս ամէնի մասին։
Երեկ գրառել էի բաց եւ մուք թեմաների եւ պաստառների մասին, մի անգամից ինձ գրեցին որ «մուք չի, մուգ ա»։
Բայց դեռ ոչ մէկից չեմ լսել (երեւի բացի Գիւմրեցիներից, նոր յիշեցի) որ ասի «շատ մուգ ա սենց», միշք «ք»֊ով են ասել, ոնց որ միշտ գրում ենք «շաբաթ» բայց ասում ենք «շափաթ»։
Չնայած նրան, որ ըստ «Հայերէն բացատրական բառարան»֊ի, մուքն էլ է ճիշտ։
Ու ես իհարկէ հաւատում եմ, որ համացանցում ամէն ինչ գրւում է մելանով, ու իմաստ չկայ սխալները խմբագրելու։
Ասանկ բաներ…