Այսօր գնում ենք Աղուերան, հանգստանալու, երեւի։ Ասում եմ երեւի որովհետեւ գիտեմ, որ հաստատ նստելու եմ գործ անեմ, ուղղակի էս անգամ բնութեան մէջ ա լինելու։ Կարեւորը չմոռանալ ջուր խմել։
Արդէն քանի ամիս է օգտւում եմ Jet յաւելուածից եւ իրենց սկուտերներից, սակայն ոչ մէկ անգամ չեմ օգտագործել Ռուսերէնով։ Միշտ եղել է Անգլերէն ու ինչքան գիտեմ չունեն Հայերէն։
Սակայն այսօր նման ծանուցում ստացայ։
չգւտեմ ինչ են հարցնում, բայց էմօջիներից հասկացայ, որ խնդրում են:
Մէկ շաբաթ առաջ էր, նորայրի հետ քայլում էինք Երեւանի փողոցներով եւ նա ինձ ցոյց տուեց «Հայկ Սուրճի Բովարանը»։ Ժամանակ չունէինք մտնելու, բայց ասեցի, որ անպայման կը գամ։
Երեկ որոշեցինք գնալ եւ այնտեղ ժամանակ անցկացնել։ Նոյնիսկ դրսից ամէն ինչ շատ սիրուն է երեւում։
Մտնելու պահին արդէն նկատում ես, որ սա շատ լուրջ Բովարան է։ Սկսած սարքաւորումներից մինչեւ դիզայն, ամէն ինչ ինձ յիշեցնում է՝ այստեղ դու քեզ հանգիստ ես զգալու։ Սարքերը բարձր ձայներ չունեն, պատերը շատ հանգիստ գոյներ ունեն, իսկ աշխատողները ոչ թէ միայն սիրալիր են, այլ հենց արեւմտեան կինոների բարմենների են յիշեցնում՝ քեզ հետ զրուցում են եւ հաւէս ժամանակ անցկացնում։
տերեւներէ մազերով անուշիկ աղջիկտերեւներով բոյսեր
Նոյնիսկ իրենց «լոգոն» է ինձ շատ դուր եկել, ե՛ւ շատ հայկական է ե՛ւ շատ սրճական։
թիփ թողէք, մի՛շտ
Բայց ամբողջ պատմութեան մէջ, ամենակարեւորը ինձ համար դա հենց բարն է։ Ի տարբերութիւն Հայաստանեան փաբերի՝ բարձր չի, ցածր է, կարողանում ես հանգիստ նստել, կարգիչդ դնել, կարողանում ես դէմդ տեսնել։