Տուն գնալու ճանապարհին ասեցի կօֆէին «դէ արի մտնենք Սարեանի Հայկ սուրճի բովարան» ու իհարկէ, ինչպէս միշտ, բարմենն ասաց «ձեր ընկերները ներսում են»։
Մտանք ներս ու տեսանք, որ իսկապէս մեր ընկերները այստեղ են ։Ճ
Այսպիսով ստացուեց պատահական հանդիպում Սարեանցիներով, Սարեան փողոցի վրայ։
Նկարները նախ երեւացին Photos by Antranig ցօգում։
Ասանկ բաներ…
Ահա կիսուեմ նկարներով, թէ ոնց ա աշխատում։
Սա գլխաւոր պատուհանն է՝
Սա էլ խմբագրիչն է, որի մէջ հիմա գրում եմ՝
Մի բան միայն դուրս չի գալիս, դա Հայերէն ուղղագրիչն է։ Firefox֊ում շատ լաւ է աշխատում, կարելի է ասել նոյնիսկ 100% դէպքերում ճիշտ է աշխատում։ Իսկ macOS֊ի text box֊ի մէջ մէկ֊մէկ որոշում ա չաշխատել։
Սպասւում է ուղղագրական սխալներ։
Ասանկ բաներ…
Տանը հինգ հատ խցիկ ունենք՝ երեք հատ անալոգ, երկու հատ թուային։
Բայց արի ու տես, որ մեր նկարների 99%֊ը նկարում ենք մեր հեռախօսներով՝ այՖոններով կամ Պիքսելով։
Դալմա մոլի Բերշկայում
Դրօշակների (կամ ինչպէս շատերն են ասում՝ դրօշների) հանդէպ իմ սէրը նկատել եմ դեռ դպրոցում։ Ամէն երկուշաբթի դպրոցի բակում տէրունական աղօթքը եւ ազգային քայլերգը երգելու ժամանակ բարձրացնում էինք դպրոցի, Սիրիայի եւ Հայաստանի դրօշակները։
Բայց իմ սէրը աւելի պնդացաւ երբ լսեցի Ռոման Մարսի TED ելոյթը՝ «Ինչու՞ քաղաքների դրօշակները կարող են լինել ամենավատ ձեւաւորած բանը, որը դուք երբեք չէք նկատել»։
Ու սկսեցի աջ ու ձախ դրօշակներ նկատել։Իհարկէ, իմ ամենասիրած քաղաքի՝ Ռոտէրդամի դրօշակը ամենասիրուն դրօշակներից մէկն է, որ տեսել եմ՝ կանաչ, սպիտակ, կանաչ։ Կանաչը քաղաքի գոյնն է, իսկ արանքում գտնուող սպիտակը նկարագրում է քաղաքի գէտը՝ Ռոտէ գէտը։
Ու ինչքան խորանում ես դրօշակների մէջ, այնքան հասկանում ես, որ մեր դրօշակները հեչ լաւը չեն, ու խօսքը միայն քաղաքների դրօշակների մասին չէ, բնաւ։
Հայաստանի Հանրապետութեան դրօշակը՝ կարմիր, կապոյտ, նարնջագոյնը, հեչ իւրայատուկ չի, աւելին՝ այնքան իւրայատուկ չի, որ 1796 թուականին ծնուած ու մեռած Ալբայի Հանրապետութեան դրօշակն է։
Բայց այդքանը հերիք չի, ասենք Երեւան քաղաքի դրօշակը ուղղակի Երեւան քաղաքի զինանշանն է սպիտակ կտաւի վրայ տասներկու սլաքներով, որոնք խորհրդանշում են Հայաստանի 12 մայրաքաղաքները։
Ու ինչքան խորանում ես՝ հասկանում ես, որ մեր մօտ դրօշակները պակաս են, առհասարակ՝ չկան։
Մեր գլխաւոր ու ամենասիրած քաղաքները մինչեւ այսօր չունեն դրօշակներ. Դիլիջանը, Վանաձորը, Ջերմուկը եւ այլն։
Հասկանում եմ՝ երկրում շատ խնդիրներ կան, որ պէտք է լուծել։ Բայց եթէ ինչ֊որ մի տեղից սկսել է պէտք, որ մարդիկ զգան իրենց ազդեցութիւնը քաղաքական եւ քաղաքացիական հարցերում, որ զգան թէ ինչպէս են կերտում իրենց երկիրը, ապա դրօշակները շատ լաւ սկսելու տեղ են։
Հասկանում եմ, որ Երեւանի դէպքը ահաւոր բարդ ա, բնակիչները շատ են, բայց ինչ հաւէս կը լինի, չէ՞, եթէ փոքր համայնքների ու քաղաքների բնակիչները միասին հաւաքուեն ու սկսեն աշխատել իրենց դրօշակների վրայ։ Այդ դրօշակները կսկսենք տեսնել ամէն տեղ՝ փողոցում, կօֆէի բաժակների վրայ, մեքենաների համարանիշերի վրայ եւ այլն։
Ասանկ բաներ…
Չնայած նրան, որ միշտ այՖոնով եմ ֆռֆռում, իրականում միւս գրպանումս կամ պայուսակում ունեմ Google Pixel 2, որն աշխատում ա Lineage ՕՀ֊ով։
այ սենց հրաշալի նկարներ եմ ստանում։
Ռոբին Ռենդլ֊ը իր բլոգում գրել էր.
Կլինեն բլոգային գրառումներ, որոնք դուք պաշտում եք սակայն ոչ ոք չի կարդում, և կլինեն բլոգային գրառումներ, որոնք դուք կթքէք տասը րոպէի ընթացքում ու կփոթորկեն համացանցը:
Հոգ տար քո բլոգի մասին
Ու իսկականից, երեկ այս ժամերին, երբ մտել էի լուացարան, հեռախօսս հանեցի ու արագի մէջ բլոգեցի այն մասին, որ այՕՍ֊ում առաքել են Դվորակ ստեղնաշար, ու մի քանի ժամ յետոյ մէկ էլ տեսնեմ, որ արդէն քսան հազարից (20,000) աւել դիտում ունի։
Իսկ օրեր առաջ ժամեր եմ ծախսել, որ գրառեմ command հրամանի (հրաման հրամանի ։Ճ) մասին, իր արմատներով, ֆալան֊ֆստան, ու ոչ մէկ չի նկատել դա ։Ճ
Ասածս ինչ ա՝ բարի լոյս։
Ասանկ բաներ…
Նորայրը գրառել էր այն մասին, որ “ֆայրֆոքսը ուղղագրութեան ստուգիչի նիշքերը փնտրում ա” ոչ ստանդարտ տեղերում։
Բայց բոլոր իւնիքսներն ու իւնիքսանման ՕՀ֊ները նոյնը չեն։ մակՕՍ֊ը միշտ հպարտացել է նրանով, որ կայուն Իւնիքս համակարգ է (չնայած նրան, որ վերջերս հեչ էլ տենց չի)։
Բայց արմատները լաւ է պահպանուած, օրինակ եթէ մտնես մակՕՍ֊ի կարգաւորումների ուղղագրիչի բաժին, ապա ասում ա
ու հա, ես աւելացրել եմ իմ ուղղագրիչների նիշքերը ~/Library/Spelling֊ում ՝
Ու այո, ապա սա ամէն տեղ կաշխատի, օր.՝
Ասանկ բաներ…
